یادگاری هایی که دور جهان دست به دست می شوند

به گزارش وبلاگ ایتالیا، نمایشگاه ویدئو چیدمان ری سایکل بین با هدف ارتباط بیشتر مردم دنیا، به زودی در گالری ویستا برگزار می گردد.

یادگاری هایی که دور جهان دست به دست می شوند

مریم کوهستانی، هنرمند مجسمه ساز و برگزارنماینده این نمایشگاه در این زمینه به وبلاگ ایتالیا شرح می دهد: نمایشگاه ری سایکل بین سال گذشته در گالری محسن برگزار گردید که در آن تمام اجناس خانه ام را به قیمت تعیین 10 هزار تومان به فروش گذاشتم. در کنار اجناس خانه، یادگاری های که از دوران کودکی جمع نموده بودم و بسیار برایم ارزشمند هستند نیز ارائه شده بودند، اما نه برای فروش.

او ادامه می دهد: اشیای یادگاری که از نمایشگاه پیش باقی ماندند، قرار است در نمایشگاه دوم ری سایکل بین در تاریخ دوم و سوم خردادماه در گالری ویستا با یک فرمت جدید به نمایش گذاشته شوند. این بار از مخاطبان خواسته ام که یادگاری های من را با خودشان ببرند و در ازای آن هیچ پولی هم پرداخت ننمایند؛ اما باید در ازای هر چیزی برمی دارند، یک یادگاری از خودشان را به جا بگذارند. این یادگاری می تواند هر چیزی باشد، اما مخاطب باید اطلاعات شیء را که می دهد را نیز در اختیار ما بگذارند. در واقع آن شیء باید حتماً دارای شناسنامه و حافظه باشد.

این هنرمند مجسمه ساز یادآور می گردد: تصویر و نام این اشیا، نام کسی که شیء را داده و اطلاعاتی که در اختیار ما گذاشته است نیز در یک کتابچه چاپ می گردد. همچنین در کتاب دیگری آدرس ایمیل، فیس بوک و در صورت تمایل شماره تماس کسانی که در این نمایشگاه شرکت نموده اند نیز ثبت خواهد شد که بتوانیم در آینده با آنها در ارتباط باشیم.

کوهستانی درباره سرنوشت این یادگاری ها می گوید: این اشیا، 15 خرداد ماه در کشور فرانسه نمایش گذاشته خواهد شد. در آنجا نیز مخاطبان اشیای یادگاری خودشان را با اشیای یادگاری مردم ایران جابه جا می نمایند و آنها نیز خاطرات و اسناد خودشان را در اختیار ما می گذارند. سپس یادگاری های کشور فرانسه به آلمان خواهد رفت و بار دیگر این فرآیند تکرار می گردد. اگر بتوانیم یک اسپانسر پیدا کنیم این فرآیند باز هم ادامه پیدا خواهد نمود و می تواند در کل دنیا تکرار گردد تا شاید روزی کسی یادگاری که در این نمایشگاه به جا گذاشته، بار دیگر به دستش برسد.

او ادامه می دهد: به این ترتیب هر کسی می تواند رصد کند که شیء که در این نمایشگاه به اشتراک گذاشته، در این چرخه به چه کسی و در کدام نقطه دنیا می رسد و حتی می تواند با آن فرد ارتباط برقرار کند. در واقع این نمایشگاه مسیری می گردد برای برقراری ارتباط دنیای میان افراد آن هم در دنیای که ارتباطات بر اساس ضوابط شکل می گیرد. اما این ارتباط بر اساس یک احساس مشترک میان دو انسانی که شاید هیچگاه همدیگر را ندیده اند، شکل می گیرد.

این هنرمند همچنین درباره دورم اول نمایشگاه ری سایکل بین که سال گذشته برگزار گردیده بود، شرح می دهد: در آن نمایشگاه هر آنچه وسیله در خانه داشتم از ظروف آشپزخانه گرفته تا کفش، لباس، فرش و مبل را به نمایش گذاشتم. البته به همراه آنها اشیای یادگاری که از کودکی جمع نموده بودم نیز به نمایش گذاشته شدند. من از کودکی هر آنچه دوست داشتم را جمع می کردم و از حدود 14 سالگی این کار را به شکل آگاهانه تری انجام می دادم، چون فکر می کردم هرکدام از اینها می توانند داستان یا معنایی داشته باشند.

او ادامه می دهد: دور اول نمایشگاه ری سایکل بین دو کتابچه به همراه داشت؛ یک کتابچه به اموال و دیگری به اشیای یادگاری اختصاص داشت. عکس هر شیء که در گالری وجود داشت در این کتاب ها چاپ و اطلاعات کامل آن نیز بیان شده بود. در واقع هر کدام از اشیا شناسنامه و معرفی نامه ای داشتند و که در آن شرح داده شده بود که هر کدام از این اشیا به چه شکل وارد زندگی من شده و چه داستانی داشته اند.

این هنرمند مجسمه ساز می گوید: به غیر از یادگاری ها، هر کدام از وسایل خانه به قیمت 10 هزار تومان به فروش گذاشته شد. از فرش دستباف گرفته تا سینک دستشویی همه اجناس به قیمت تعیین 10 هزار تومان به فروش رسید و به این ترتیب پرونده اشیای خانه من در این نمایشگاه بسته شد. هر شیء که به خریدار تحویل داده می شد، دارای یک مهر بود که در آن شرح داده شده بود که این جنس در این نمایشگاه، در این تاریخ تعیین و در این گالری به فروش رسیده است. همچنین یک کاتالوگ به خریدار داده می شد که در آن عکس، اطلاعات و شناسنامه آنچه خریده بود شرح داده شده بود. در واقع جنس دارای سند بود و دیگر صرفاً یک کالای عادی نبود.

کوهستانی درباره رویکرد و هدف خود از برگزاری چنین نمایشگاه شرح می دهد: یکی از دلایلی که پایین ترین قیمت را برای فروش این اجناس در نظر گرفتم اعتراض به وضعیت خرید و فروش آثار هنری بود. به طور کلی نگاه برندپروری در بسیاری از ما ایجاد شده است که اگر جنس مزخرفی برند داشته باشد، آن را می خریم، ولی یک جنس باکیفیت را اگر برند نداشته باشد، نمی خریم.

او رویکرد دوم خود را در برگزاری نمایشگاه ری سایکل بین موضوع مالکیت عنوان و اضافه می نماید: یکی دیگر از اهداف ما دعوت از مخاطب برای آشنایی با مسئله مالکیت بود. اغلب ما فکر می کنیم مالک همه چیز هستیم، اما در بهترین حالت وقتی می میریم حتی جسممان هم پوسیده می گردد. به همین خاطر هم عملاً مسئله مالکیت منتفی است و ما حتی مالک تن خودمان هم نیستیم.

این هنرمند می گوید: درنگ کردن در زندگی از دیگر اهداف و روینمودهای برگزاری این نمایشگاه بود؛ برای اینکه بدانیم ما در عین اینکه در حال مصرف کردن هستیم، در حال مصرف شدن نیز هستیم. ما کار می کنیم و پول در می آوریم تا یک وسیله ای را خریداری و مصرف کنیم، در حالی که ما نیز برای خریداری آن مصرف می شویم.

کوهستانی یادآور می گردد: در نهایت وقتی نمایشگاه به انتها رسید، من روی زمین خوابیدم و واقعاً هیچ وسیله ای در خانه وجود نداشت. تمام کسانی که به نمایشگاه آمده بودند، آزاد بودند که روی تخت من دراز بکشند، کتاب بخوانند و حتی دفترچه خاطراتم را مطالعه نمایند. در واقع مخاطب می توانست هر اندازه که می خواست در خانه من، خاطرات من و در خود من زندگی کند.

منبع: خبرگزاری ایسنا

به "یادگاری هایی که دور جهان دست به دست می شوند" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "یادگاری هایی که دور جهان دست به دست می شوند"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید