این 6 پرنده خارق العاده در طول دو قرن اخیر منقرض شدند! - وبلاگ ایتالیا

به گزارش وبلاگ ایتالیا، پرندگان، این موجودات زیرک و زیبا که به آسمان می روند و هوا را با آواز پر می کنند، تنها بخشی از شگفت انگیزترین و الهام بخش ترین خلاقیت هایی هستند که ما در طبیعت می بینیم. اما متاسفانه باید بگوییم که بشر در حال نابودی آن ها است. تا جایی که تنها در طول پنج قرن گذشته، تقریباً 150 گونه پرنده به لطف ما منقرض شده اند.

به گزارش فرادید، تحقیق ها نشان می دهد که سرعت انقراض پرندگان در حال افزایش است و اگر روند فعلی ادامه یابد، این نرخ تا پایان قرن جاری، ده برابر افزایش خواهد یافت. طیق آمار ها در حال حاضر، بیش از 1300 گونه پرنده دیگر در معرض انقراض هستند.

اگر این گونه ها منقرض شوند، این سیاره نه تنها برخی از شادترین ساکنان خود را از دست می دهد، بلکه از نظر سناریوی قناری در معدن زغال سنگ، برای ما انسان ها نیز نوید خوبی ندارد.

ما در اینجا 10 مورد از پرندگانی که منقرض شده اند را معرفی خواهیم کرد و آرزو می کنیم که این تراژدی روزی متوقف شود.

1- جغد خندان

این پرنده زیبا با آن چشم های گیرا، بومی نیوزلند بود و آخرین بار یکی از آن ها در 5 ژوئیه 1914 در کانتربری نیوزلند مرده پیدا شد. جغد خندان به صدای عجیب و غریب اش مشهور بود؛ صدایی که در آن ترکیبی از سوت زدن تصادفی، خنده و میو میو گربه شنیده می شد.

به گفته برخی گزارش ها، جغد های خندان جذب صدای آکاردئون می شدند و انقراض این پرنده مجذوب کننده و مهربان به علت اصلاح زیستگاه، جمع آوری نمونه ها و ورود پستانداران شکارچی مانند گربه به زیستگاه آن ها اعلام شده است.

2- طوطی کارولینا

طوطی کارولینا (Conuropsis carolinensis) زمانی از جنوب نیویورک و ویسکانسین تا خلیج مکزیک دیده می شد. اما متأسفانه، تعداد آن ها که زمانی فراوان بود، با تهدید هایی روبرو شدند از جمله زیستگاه جنگلی آن ها برای کشاورزی تغییر کاربری داده شد. پر های رنگارنگ آن ها به انتخابی محبوب روی کلاه های آن زمان تبدیل شد.

آن ها همچنین به عنوان حیوانات خانگی تقاضای زیادی داشتند. علاوه بر این طوطی های کارولینا به خوردن میوه علاقه مند بودند و این مسئله باعث شد تا از سوی کشاورزان با اسلحه مورد حمله قرار بگیرند. جان جی اودوبون، پرنده شناس آمریکایی می گوید که در طول زمان کشاورزان ایالات متحده با اسلحه خود کشتار های بزرگی علیه طوطی کارولینا رقم زدند، تا جایی که جمعیت آن ها کاهش یافت.

طبق گفته مرکز Audubon، آخرین نمونه وحشی شناخته شده در سال 1904 در Okeechobee County فلوریدا کشته شد و آخرین پرنده اسیر در باغ وحش سینسیناتی نیز در 21 فوریه 1918 مرد.

3. مرغ مگس خوار یا پاپفی گلو فیروزه ای

اطلاعات زیادی در مورد مرغ مگس خوار یا پاپفی گلو فیروزه ای در دست نیست، زیرا تمام آنچه که می توانیم جمع آوری کنیم از شش نمونه قرن نوزدهمی از اکوادور است. آنچه ما می دانیم این است که این پرنده فوق العاده با پا های پردار و رنگ های متنوع خود همه را جذب می کرد.

البته از آنجایی که در سال 1976 یک مورد مشاهده غیر قابل استناد در نزدیکی کیتو وجود داشته، IUCN هنوز آن را به طور رسمی منقرض شده اعلام نکرده است، این در حالی است که جستجو های هدفمند هم نتوانسته اند موردی از این پرنده را پیدا کنند؛ بنابراین در شرایطی که بیش از یک قرن است که هیچ مرغ مگس خوار یا پاپفی گلو فیروزه ای دیده نشده، اما زیستگاه آن ها به طور کامل ریشه کن شده است.

هر چند هنوز هم این امید وجود دارد که جمعیت کوچکی از آن ها در جایی از جنگل مخفی شده باشند و منتظر روزی باشند که زیستگاه آن ها بازسازی شود و جنگل ها پر از پاپفی گلو فیروزه ای شوند.

4- ماهی گیرک بزرگ

جمعیت ماهی گیرک های بزرگ زمانی به میلیون ها بال می رسید. این پرنده که روزگاری در آب های ساحلی اقیانوس اطلس شمالی در امتداد سواحل کانادا، شمال شرقی ایالات متحده، نروژ، گرینلند، ایسلند، جزایر فارو، ایرلند، بریتانیای کبیر، فرانسه و شبه جزیره ایبری زندگی می کرد، همیشه با پنگوئن ها اشتباه گرفته می شد.

در مورد علت انقراض این پرنده گفته می شود که در اواسط قرن شانزدهم، ملوانان اروپایی شروع به برداشت تخم های ماهی گیرک بزرگ و شکار خود آن ها کردند و همین مسئله منجر به انقراض ماهی گیرک بزرگ در طول زمان شد.

طبق گزارش IUCN، آخرین ماهی گیرک بزرگ زنده در سال 1852 مشاهده شد.

5- دودو

دودو که در شمار پرندگان بدون پرواز قرار می گرفت، تنها در جزیره موریس در شرق ماداگاسکار در اقیانوس هند دیده شده است. در مورد ویژگی های دودو و گفته می شود که این پرنده، بزرگ و سنگین بود، بیش از سه فوت قد و تقریباً 40 پوند وزن داشت. آهسته و رام بود و طعمه آسانی برای شکارچیان گرسنه به شمار می رفت.

یجینیا گولد، کارشناس موزه تاریخی طبیعی آمریکا در مورد این پرنده می گوید: زمانی که جزیره موریس در اواخر دهه 1500 کشف شد، دودو هایی که در آنجا زندگی می کردند هیچ ترسی از انسان نداشتند. به همین دلیل خیلی زود دودو ها به غذایی تازه و لذیذ برای ملوانان بدل شدند. در نهایت هم نسل آن ها در طول یک قرن منقرض شد و پس از آن کسی دودو را در جزیره موریس ندید.

6- کبوتر شواسول

این کبوتر زیبا که روزگاری در جزایر سلیمان واقع در اقیانوس آرام جنوبی می زیست، در جنگل های پست و باتلاق ها و روزی زمین لانه می ساخت. رفتاری که شکار شدن خود و دزدیده شدن تخم های این پرنده را آسان کرده بود. هر چند علت اصلی انقراض این پرنده را ورود سگ های وحشی و گربه به جزایر سلیمان اعلام کرده اند.

طبق گزارش ها، با وجود حضور جستجوگران در جزایر سلیمان و مصاحبه با مردم محلی، مشخص شد که از سال 1904 به بعد ردی از این گونه ثبت نشده و اکنون به طور رسمی منقرض شده است.