جزایز ناشناخته زمین، پیدا و پنهان ده جزیره گمشده! (قسمت سوم)
به گزارش وبلاگ ایتالیا، جزایر گمشده و سرزمین های ناشناخته در پهنه اقیانوس ها، علاوه بر منظره ها طبیعی و زیبایی های بکر شماری از اسرار روزگاران دور زمین را در خود پنهان نموده اند. با جزایر اسرار آمیز آشنا می شویم. با خبرنگاران همراه باشید.
جزایر ناشناخته و گمشده زمین، علاوه بر منظره ها دیدنی و طبیعت بکر، اسرار جالبی را نیز در سرگذشت خود روایت می نمایند. برخی از این جزایر، به تازگی به سر از آب بیرون آورده و برخی دیگر را گرمایش زمین و افزایش سطح آب به ژرفای اقیانوس فرستاده است. جزایر اقیانوسی زمین، بهترین چشم میزانای طبیعی، بکرترین دیدنی ها و بخشی از اسرار ناشناخته زمین را در خود جای داده اند. در این مقاله اما، با ده جزیره ناشناخته آشنا می شویم که گاه و بیگاه، به سطح زمین آمده و یا از منظره بشر محو می شوند. با وبلاگ ایتالیا همراه باشید.
3 . جزیره ماوریسیا (Mauritia) ، محو شده در عصر دایناسورها
توضیح تصویر: منظرهی از شبه جزیره لو مورن برابانت (Le Morne Brabant) در نوک جزیره موریس که پر است از غارهای سنگی یکپارچه شده در کنار هم.
ماوریسیا در جایی قرار داشت که امروزه از آن به عنوان اقیانوس هند (Indian Ocean) یاد می شود. جزیره ای که هیچ کس رنگ آن را هم ندید. برهان هم محو شدن آن در دوره ای بود که هنوز دایناسورها روی زمین حضور داشتند و خبری از حضور آدمی نبود. پس از کجا می توان فهمید که چه شکل و شمایلی داشته؟ داستان وجود جزیره ماوریسیا از جایی آغاز می شود که نام رودینیا (Rodinia)، ابر قاره ای باستانی که زمانی تمامی سرزمین های خشک روی کره زمین را شامل می شد به سر زبان ها افتاد. در حدود هفتصد و پنجاه میلیون سال پیش، رودینیا آغاز به قطعه قطعه شدن کرد و یکی از بخش هایی که از آن جدا شد، جزیره ماوریسیا بود. ابعاد آن موقع ماوریسیا در حدود یک چهارم میزان جزیره ماداگاسکار امروزی است.
ماوریسیا برای سال های دراز عمر کرد اما هشتاد و پنج میلیون سال پیش، همراه با تغییر مکان خشکی های زمین، این قاره کوچک آغاز به مکوششی شدن کرد. تا اینکه خاتمه در اقیانوس غرق و ناپدید گشت. اما چه بسا تکه هایی از جزیره ماوریسیا بر روی سطح اقیانوس هند باقیمانده است. تا جایی که ممکن است برخی از قسمت های این جزیره گم شده در ژرفای زمین، در حدود 10 کیلومتری زیر آنچه امروز جایگاه جزیره موریس شناخته می شود قرار داشته باشد. این جزیره آتش فشانی که خیلی کوچک تر از خود ماوریسیا است، یک بار در حدود نه میلیون سال پیش سر از آب بیرون آورد. در سال 2013 زمانی که دانشمندان شن های سواحل این جزیره را آنالیز کردند، کاشف به عمل آمد که این شن ها حاوی مواد معدنی ای هستند که مربوط به سال های خیلی دور و زمانی که جزیره هنوز پوسته ای از یک قاره بوده باز می شود. این دستاورد انگیزه ای شد تا آن ها باور نمایند که جزیره ماوریسیا زمانی وجود داشته است.
بیشتر از جزیره های اقیانوسی:
2 . جزیره سارا اَن (Sarah Anne Island) ، از محو تا ثبت اشتباه شدن
توضیح تصویر: جزیره سارا اَن آنسان که پیداست در نزدیکی ساحل جزیره کریسمس (Christmas Island) (همان طور که در تصویر می بینید) قرار داشته، اما روشن شد که شاهدان این جزیره مختصات جغرافیایی آن را اشتباه نوشته اند.
در سال 1858 هنگامی که خدمه یک کشتی به نمایندگی از شرکت بزرگ نیویورک گوآنو (New York Guano) در آب های اقیانوس آرام در پی جست وجوی منبع و منشاء هایی از کود مرغی پرندگان دریایی بودند (البته باور اینکه زمانی چنین تشکیلاتی وجود داشت کمی خنده دار است)، جزیره ای را کشف کردند. آن ها نام این جزیره را سارا اَن گذاشتند و مالکیت آن را از آن شرکت خود دانستند. این افراد عرض جغرافیایی 4 شمالی و طول جغرافیایی 154.22 غربی را برای مختصات محل قرارگیری این جزیره ثبت کردند. در نقشه های دریانوردان هم این جزیره اندکی متمایل به شمال شرق جزیره کریسمس قرار داشت، اما 15 سال بعد زیردریایی یو اس اس پورتسموث (USS Portsmouth) کوشش کرد تا جزیره سارا اَن را در همان مختصات جغرافیایی پیدا کند اما اصلاً پیروز نشد. با این وجود مقاماتی که وظیفه طراحی نقشه های ایالات متحده را بر عهده داشتند نخواستند تا نبود این جزیره را بپذیرند.
تمامی اتفاقات بالا تا تاریخ 1937 بی اهمیت ماند، تا اینکه در این سال ستاره شناسان خود را برای مشاهده یک پدیده گرفتگی آماده می کردند. این پدیده گرفتگی قرار بود حدود 7 دقیقه به طول بیانجامد و دانشمندان دریافتند که تنها سرزمین خشک روی اقیانوس آرام که آن موقع می توانست بهترین و مناسب ترین نقطه برای نظاره آن باشد همین جزیره سارا اَن بود.
همین شد که نقشه سازان دولتی یک بار دیگر به سراغ آنالیز نقشه های خود رفتند. نتیجه گیری که به عمل آمد این شد که در این میان یک نفر در مشخص مختصات جغرافیایی این جزیره دچار اندکی اشتباه شده است. عرض جغرافیایی می بایست 4 جنوبی ثبت می شد که همخوانی درستی با مختصات جغرافیایی جزیره این دیپِن دِنس (Independence Island) (یا جزیره مالدِن)، که یکی دیگر از سرزمین های بزرگ نزدیک به جزیره کریسمس است داشت. برای همین جزیره سارا اَن تنها جزیره ای است که بر اثر یک اشتباه محاسباتی برای همواره ناپدید شد.
هاوایی، جزیره زیبای آمریکا:
1 . جزیره کِین (Kane) ، شبه جزیره ای که روزگاری جزیره بود
توضیح تصویر: اولودِنیز (Oludeniz) دهکده و گردشگاه ساحلی کوچکی در جنوب غرب کشور ترکیه است و پیوندگاه دریای اژه (Aegean) و آب های مدیترانه ای است. جزایر گاریپ (Garip Islands) هم در دریای اژه قرار گرفته اند اما تهی از سکنه هستند.
جزایر گاریپ، یک جفت جزیره کوچک هستند که در دریای اژه و فاصله چند صد متری خط ساحلی کشور ترکیه آرام گرفته اند و اصلاً به نظر نمی رسد که موضوع جالب توجهی در موردشان وجود داشته باشد. اما خیلی پیش تر در سال 406 پیش از میلاد مسیح، زمانی که این دو با نام جزایر آرجینوسا (Arginusae Islands) شناخته می شدند، در نزدیکی منطقه ای قرار داشتند که بسیار با ارزش بود. دلیل هم این است که اینجا نقطه نبرد دریایی میان شهرهای آتن و اِسپارتا بود که به جنگ پلوپونز (Peloponnesian) مشهور شد.
نکته شگرف داستان این است که بر پایه منابع مکتوب باستان در حقیقت به جای دو جزیره، سه جزیره آرجینوسا در این منطقه وجود داشته است. آنسان که پیداست سومین جزیره محل قرار گرفتن شهر بندری و باستانی کِین بوده. برای سال های طولانی اهل دانش بر اثر این دوگانگی دچار سردرگمی می شدند، چرا که حالا این منطقه به یک شبه جزیره تبدیل شده. نقشه های امپراتوری عثمانی نشان می داد که این جزیره دست کم از قرن 15، بخشی از سرزمین اصلی کشور ترکیه بوده است.
پس از آن پژوهشگران در سال 2015 خاتمه پاسخ این معما را پیدا کردند. آن ها با سوراخ کردن عمیق زمین توانستند مدرکی که شامل بقایای بندرگاه باستانی بود را پیدا نمایند و متوجه شوند که این شبه جزیره، واقعاً یک زمان برای خود جزیره ای بوده است. آنسان که پیداست در زمان هایی پیش از قرن پانزدهم میلادی، زمین لرزه ها یا رسوب و فرسودگی برآمده از مزارع کشاورزی، دلیلی شد تا تشکیل یک پل زمینی بزرگ را بدهد.
منبع: کجارو / adventure.howstuffworks.com