موفقیت سونیک و آنچارتد؛ آیا سینما بالاخره روش اقتباس از بازی ها را یاد گرفته است؟

به گزارش وبلاگ ایتالیا، فیلم سونیک خارپشت که اقتباسی از یک بازی ویدیویی محبوب به همین نام است، در سال 2020 پیروز شد بهترین افتتاحیه را در بین تمام فیلم های اقتباس شده از بازی ها داشته باشد، حال دنباله آن هم که چند هفته پیش اکران شد، پیروز شد با بیش از 70 میلیون دلار فروش، دوباره این رکورد را بشکند.

موفقیت سونیک و آنچارتد؛ آیا سینما بالاخره روش اقتباس از بازی ها را یاد گرفته است؟

مسأله فقط شکستن یک رکورد نیست، بعد از سونیک 2 نوبت به پیروزیت فیلم آنچارتد بود؛ اقتباسی از یک مجموعه بازی پیروز از شرکت سونی. استودیوهای زیادی تلاش کرده اند بازی ها محبوب را به فیلم های پیروزی تبدیل کنند و در این زمینه ناکام مانده اند. حال سؤال این است که این دو فیلم اقتباسی چطور پیروز شده اند خلاف قاعده عمل کنند؟

بازی های خانوادگی را به راحتی می توان به فیلم های پرفروشی تبدیل کرد.

یک نگاه به جدول فروش فیلم های اقتباسی از بازی ها نشان می دهد که عناوینی پیروز عمل می کنند که فضای محبت آمیز و خانوادگی دارند و به سراغ مضامین خیلی سنگین نرفته اند.

مجموعه بازی های سونیک از شرکت سگا درباره خارپشتی به همین نام هستند که مرتب دنبال جمع کردن حلقه های طلایی است، تبدیل کردن یک بازی با چنین داستانی به یک فیلم سینمایی با عناصر برجسته قصه گویی، خیلی کار راحتی نبوده است و شرکت پارامونت یک چالش بزرگ را از سر گذرانده است.

در حالی که بازی هایی مثل ویچر، آخرین ما و فال آوت که داستان سنگین تری دارند وارد فرآیند اقتباس تلویزیونی شده اند، سونیک عنوانی است که بیشتر به درد سینما می خورد. همچون کارآگاه پیکاچو، فیلم سال 2019 شرکت برادران وارنر که بر اساس بازی های پوکمون ساخته شد و به پیروزیت زیادی رسید، سونیک هم اثری است که در سالن های سینما عملکرد بهتری از خود نشان می دهد.

اگر رزیدنت ایول: زندگی پس از مرگ (Afterlife) را نادیده بگیریم، تمام فیلم های اقتباسی از بازی ها در این جدول که افتتاحیه پرفروشی داشته اند، درجه بندی سنی مثبت 13 سال داشته اند. خود بازی ها هم مناسب همه سنین بوده اند و صحنه های پرخشونت و خون و خون ریزی زیادی نداشته اند (مجموعه بازی های مقبره نورد یا توم ریدر، سال ها بعد از اکران فیلم 2001 بود که جهت خود را تغییر دادند و داستان جدی و پرخشونتی را روایت کردند).

تنها نمونه استثناء در این فهرست، رزیدنت ایول است؛، جهان پس از مرگ که چهارمین فیلم از شش فیلم اقتباس شده از این بازی با هنرپیشگی میلا یوویچ بود. نکته این است که این مجموعه در آن زمان کاملا جا افتاده بود و ارتباطی به تمایل هواداران برای گنجاندن خشونت بیشتر در بازی ها نداشت.

ستار ه ها هنوز عنصر مهمی هستند

اگرچه آنچارتد با تأخیرهای زیادی در اکران روبرو شد، ولی در نهایت تمام این تأخیرها فایده داشت و بعد از پیروزیت مرد عنکبوتی: راهی به خانه نیست، به یک اثر پیروز دیگر برای شرکت سونی تبدیل شد.

تا 10 آوریل امسال، درآمد داخلی سونی در سال 2022 برابر با 480 میلیون دلار بوده است، و همین باعث شده است که از تمام شرکت های بزرگ رقیب جلو بزند.

به همین ترتیب مقبره نورد و شاهزاده ی ایرانی که از نظر لحن و فرایند داستانی تقریبا مشابه آنچارتد دارند، پیروز شده اند خود را در فهرست جدول پرفروش ترین فیلم های اقتباس شده از بازی ها حفظ کنند. آنجلینا جولی و جیک جیلنهال، به ترتیب ستاره های اصلی این دو فیلم بودند و در زمان اکران فیلم های خود، معروفیت زیادی داشتند.

بعد نوبت به رمپیج می رسد. با وجود اینکه خود بازی رمپیج عمدتا بر روی دستگاه های بازی آرکید وجود داشت و پایگاه هواداران خیلی گسترده ای نداشت، ولی حضور دواین جانسون آن قدر وزنه سنگینی بود که بتواند فروش افتتاحیه فیلم را حتی از دنباله رزیدنت ایول هم بیشتر کند.

درباره بن شوارتز، صداپیشه سونیک، اوضاع تا حدی فرق می کند. اگرچه هواداران بیشتر او را به خاطر بازی در سریال کمدی پارک ها و تفریحات می شناسند، اما سخت می توان ادعا کرد او هم به اندازه جیم کری و جیمز مارسدن، بازیگران فیلم های سونیک، در پیروزیت این مجموعه نقش داشته است.

در واقع به نظر می رسد درباره فیلمی مثل سونیک، یک عامل کلیدی مهم تر وجود دارد.

در اقتباس های سینمایی، برجسته کردن جنبه های بصری و لحنی بازی های اصلی، نقش کلیدی دارد

وقتی در سال 2019 اولین پیش نمایش از سونیک خارپشت منتشر شد، هواداران خیلی سریع ایرادات موجود در طراحی سونیک را به سخره گرفتند، این تمسخرها به حدی بود که شرکت پارامونت اکران فیلم را به تعویق انداخت تا بتواند سونیک را دوباره طراحی کرده و آن را به سونیک اصلی موجود در بازی ها نزدیک تر کند.

به نظر می رسد پارامونت خیلی خوب از بلایی که سال 2019 سر فیلم گربه ها (تام هوپر) آمده بود، درس گرفت. درباره آن فیلم هم طراحی شخصیت ها و جلوه های ویژه کلی مسخره شد، ولی تهیه کنندگان فیلم توجهی نکردند و در اکران، با یک آبروریزی روبرو شدند.

درباره آنچارتد نکته این است که سونی هیچ یک از قسمت های این مجموعه بازی را به صورت مشخص برای اقتباس انتخاب نکرده است. ولی فیلم زیرکانه عمل می کند و نیتن دریک و سالی سالیوان، دو تن از قهرمانان بازی را به عنوان شخصیت های اصلی در نظر گرفته است. آن ها برای اینکه بتوانند همان لحن آنچارتد را حفظ کنند، از تمام بازی های این مجموعه الگو گرفته اند. به همین دلیل با فیلمی طرف هستیم که اگرچه از نظر داستانی شبیه هیچ یک از عناوین این مجموعه بازی نیست، ولی خیلی خوب پیروز شده آن حال وهوای خاص این بازی ها را حفظ کند.

بازی ها روز به روز محبوب تر می شوند و جنبه های بصری و داستانی شان بیشتر از قبل تحسین می شود، با این حال آوردن آن ها روی پرده سینما، چه به صورت فیلم واقعی یا انیمیشن یا ترکیبی از هردو، همچنان یک وظیفه متهورانه است.

ماریو، سرزمین های مرزی، بایوشاک، ندای وظیفه، چرخ دهنده های جنگ، شبح سوشیما، متال گیر، پرتال، نبرد مرگبار (مرتال کامبت)، مقبره نورد 2 و یاکوزا از مهم ترین بازی های ویدیویی مطرحی هستند که پروژه اقتباس سینمایی از آن ها یا شروع شده یا در آستانه تولید است.

در میان این همه پروژه مختلف، تنها دو عنوان هستند که فرآیند تولیدشان تقریبا تمام شده است؛ اولی سرزمین های مرزی (Borderlands) است، پروژه ای که شرکت لاینز گیت به کارگردانی الی راث جلو برده است و اقتباسی از یک مجموعه بازی مشهور به همین نام از شرکت 2کی است. عنوان دوم هم فیلم انیمیشن ماریو از شرکت ایلومینیشن است که پیشتر با آثاری چون من نفرت انگیز و مینیون ها به معروفیت قابل توجهی رسید.

در میان این همه پروژه اقتباسی مختلف از بازی های ویدیویی، جای دیزنی، یکی از غول های جهانی سینما خیلی خالی است. این اقتباس ها به علت هواداران گسترده ای که بازی های منبع اقتباس دارند، کلی توجه به خود جلب می کنند و برای حفظ حال وهوای بازی اصلی، باید دقت و جزئیات زیادی را لحاظ کرد، به همین دلیل این که شرکتی چون دیزنی که خودش کلی مجموعه مشهور مختلف در اختیار دارد به سراغ چنین عناوینی نرود، منطقی به نظر می رسد. پیاده کردن جهان بینی متفاوت یک شرکت بازی سازی در قالب یک فیلم، کار راحتی نیست، و تنها شرکت هایی چون پارامونت و یونیورسال حاضر به قبول چنین چالشی می شوند.

ولی حال که این استودیوهای فیلم سازی به لطف همین اقتباس ها به نان و نوای خوبی رسیده اند، بعید نیست دیزنی هم تجدید نظر کند و به روش خودش برای ساخت اقتباس های سینمایی از بازی ها، وارد عمل شود.

منبع: Variety

منبع: دیجیکالا مگ

به "موفقیت سونیک و آنچارتد؛ آیا سینما بالاخره روش اقتباس از بازی ها را یاد گرفته است؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "موفقیت سونیک و آنچارتد؛ آیا سینما بالاخره روش اقتباس از بازی ها را یاد گرفته است؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید