کشف یک محوطه فراپارینه سنگی و نوسنگی در استان فارس - وبلاگ ایتالیا

به گزارش وبلاگ ایتالیا، ایسنا/ براساس آخرین گزارشهای منتشر شده، کشف یک محوطه فراپارینه سنگی و نوسنگی در استان فارس صورت پذیرفت.

پناهگاه صخره ای پیر قوچ در شهرستان ارسنجان در استان فارس قرار گرفته است. این محوطه نخستین بار در سال 1357 به وسیله باستان شناسان ژاپنی شناسایی و کدگذاری شد و در سال 1385 به وسیله سازمان میراث فرهنگی استان فارس به وسیله محمد حسن پاکنژاد با شماره 17260 در لیست آثار ملی کشور به ثبت رسید. به گفته باستان شناسان، این محوطه در سال 1400 مورد تعرض حفاران غیر مجاز قرار گرفته بود.

اکنون برآورد اضطراری این پناهگاه به منظور شناخت بهتر توالی لایه های فرهنگی و چگونگی زیست جوامع انسانی ساکن در منطقه فارس در دوره اواخر فراپارینه سنگی و اوایل نوسنگی اجرا شده است. کاوش در این محوطه در پنجم بهمن 1402 شروع شد و باستان شناسان پس از سرانجام لایه نگاری، 29 بافت فرهنگی با ضخامت 5 متر بدست آوردند که نمایانگر لایه هایی از دوره فراپارینه سنگی و نوسنگی بی سفال بود.

حسن افشاری، سرپرست کاوش لایه نگاری پناهگاه صخره ای پیر قوچ گفت: به همین علت با حمایت پژوهشگاه، بنیاد ایلام شناسی و مدیریت پایگاه میراث جهانی تخت جمشید، کاوش برآورد اضطراری در این محوطه به منظور شناخت بهتر توالی لایه های فرهنگی و چگونگی زیست جوامع انسانی ساکن در منطقه فارس در دوره اواخر فراپارینه سنگی و اوایل نوسنگی انجام شد.

این باستان شناس اضافه نمود: یافته های سطحی در این محوطه گویای وجود استقراری از دوره نوسنگی بی سفال فراپارینه سنگی است. همین موضوع نشانگر اهمیت محوطه در مورد پاسخگویی به سؤالات مهمی همانند چگونگی شروع کشاورزی، فراوری خوراک و بعلاوه اولین نشانه های دامپروری در زاگرس جنوبی و استان فارس است.

افشاری با این احتمال که این محوطه یک ماندگاه کوچک و موقت شکار بوده است، گفت: نمونه یافته های بدست آمده از این محوطه شامل تعداد قابل توجهی دست افزار سنگی، استخوان های حیوانی، کوبه، مشته و یک عدد درفش استخوانی است. بعلاوه از ویژگی های شاخص محوطه و یافته های حاصل از آن میتوان به شناخت سیر تغییر دست افزارها از دوره فراپارینه سنگی به نوسنگی اشاره نمود که پس از مطالعات نهایی در آینده در قالب چند رساله دکتری منتشر خواهند شد.